آموزش بخشش به کودک
به فرزندتان کمک نمایید بخشش را بیاموزد
امروز روز بین المللی بخشش میباشد. این روز هر سال در اولین یک شنبه ماه آگوست گرامی داشته میشود.
عفووبخشش ، چالش برانگیز میباشد البته به آسودگی خردسالانتان کمک مینماید.
زمانی که صلح و دوستی، کار نامهربانانهای انجام میدهد، خردسالان حس صدمه، خشم یا این که رنجش مینمایند. شاید دوستشان حرف غمگینکنندهای زده، شی ارزشمندی را شکسته، آنانرا خجالت زده کرده، طرد کرده یا این که رازشان را افشا کردهباشد.
البته بعداز آن چه اتفاقی میفتد؟
یکبار در کار بالینیام شاهد این بودم که مادری به پسرش توصیه کرد: «چرا با اون کودک صلح و دوستی نمیکنی؟»
وی جواب داد: «نمیخواهم، زیرا دو سال قبل، هنگامی که ما بسکتبال بازی میکردیم، وی توپ را به من پاس نمیداد.»
طفلها بهراحتی بابت کار دوستشان سردرگم و مضطرب می گردند… چرا آنقدر بد بود… چطور آنقدر غیرمنصفانه و ناخوشایند بود… خوب بود دوستم چه کاری انجام میداد… علاوه بر صدمه یا این که غم، یک احساس برتری رضایتبخش ناشی از اینکه دوستشان اشتباه کرده، وجود دارد.
حتی خردسالان ممکن میباشد وسوسه شوند با انجام کاری بدتر یا این که سخن با همه درباره ی اینکه وی چه دوست وحشتناکی میباشد، نسبت به صلح و آشتی که مرتکب اشتباه شده برخورد نشان دهند، ولی کوشش برای انتقام فقط سبب افزایش درگیری می گردد.
بعضی وقت ها مهم میباشد کودکها دراینباره سخن نمایند. آنان میتوانند برای یک دوست توضیح دهند، «من آن کار یا این که آن صحبت را دوست ندارم» و آنچه را که میخواهند، مطرح نمایند.
برخی اوقات آنان با خویش عهد و پیمان میبندند که هیچ وقت به دوستانشان دوباره اعتماد نکنند. آنان بهطور ناگهانی رابطه را قطع و اصرار مینمایند «تو دیگه دوست من نیستی!»
آموزش بخشش به کودک
برای کسب اطلاعات بیشتر از مقالات ما می توانید به وب سایت کوک زندگی مراجعه نمایید.
پژوهش درباره ی عفو وبخشش در خردسالان
رین سی وندروال و همکاران (وندروال، کارمن و سیلسن،۲۰۱۶،۲۰۱۷) عفووبخشش را فرآیند تسلط بر ذهن های منفی اتوماتیک، احساسات و تکانههایی که در زمان اندوه رخ میدهند، تعریفوتمجید مینمایند. آنان استدلال مینمایند که عفو وبخشش، مهارت لازم برای محافظت از صلح و دوستی در درازمدت میباشد.
ون دی وال و همکارانش (۲۰۱۶) از دانشآموزان سالهای چهارم، پنجم و ششم در هلند خواستند «کاری که یکیاز همکلاسیهایشان با انجامش، سبب غم آنان شدهاست را به یاد بیاورند و معین نمایند که همکلاسیشان دوست آنان بوده است یا این که نه.»
احتمالا خردسال ها به دلیل آن که میخواهند رابطهی صلح و آشتی خویش را حفظ نمایند، دوستان خویش را نسبت به افرادی که با آنان دوست نیستند، راحتتر میبخشند.
البته ممکن است درباره ی کنار آمدن با کسی که دوستشان نیست، اهمیتی قائل نباشند.
خردسالان نیز وقتی که دوستان خویش را بخشیدند، حس شعف بیشتری مینمایند و خویش را بهتر میپذیرند.
با این حال، این مطالعه احتمال اینکه خردسالانِ شادتر، راحتتر دوستان خویش را میبخشند، یا این که بهواسطهی عفو و بخشش معین می گردد که آنان چه اشخاصی را دوست خویش میدانند، را رد نمینماید. عامل های دیگری مثل داشتن شرایط مطلوب، میتواند صلح و دوستی، عفو وبخشش و بهزیستی را تحت تاثیر قرار دهد.
عفووبخشش در خردسالان
بیشتر خردسالان، دوست خویش را نسبت به کسی که نمیشناسند یا این که دوست ندارند، راحتتر میبخشند. چون با احتمال بیشتری فرض مینمایند که دوستشان از روی عمد با آنان بدجنسی نکرده است . با این حال زمانی رنجش، همراه با حس مورد خیانت قرار گرفتن باشد، حتی بخشیدن دوست هم سخت میگردد. هنگامی که دلخوری مهمی پیش میاید، خردسال ها ممکن میباشد صرفنظر از اینکه میخواهند صلح و دوستیشان را محافظت نمایند، حس نمایند نمیتوانند رنجش را رها نمایند و از این بابت احساس فشار میکنند.
نقش پدر و مادر در فراگیری عفو وبخشش
پدر و مادر میتوانند نقش مهمی در فراگیری عفو وبخشش به خردسالان داشته باشند.
کودک ها به شیوهی جواب اشخاص مهم زندگیشان به نامهربانی دیگر افراد، دقت مینمایند.
آیا آنان کینه به دل می گیرند یا این که قضیه را رها مینمایند؟ آیا به دیگر افراد گله و گلایه مینمایند یا این که مستقیم با شخص مربوط حرف میزنند؟ چه مدت طول میکشد که عصبانیت یا این که رنجش آنان برطرف گردد؟ آنان چهطور بر ناراحتی خویش غلبه مینمایند؟
بعضی وقت ها پدر و مادر بهطور مستقیم خردسالان را دربارهی شیوه ی جواب به اشتباهات دوستان راهنمایی مینمایند.
پدر و مادر ممکن است با دقت به شرایط پیش آمده و ارزشهای خانوادگی، دامنهای از واکنشها را تشویق نمایند، از «اجازه ندهید وی هر بلایی دلش خواست سرتان بیاورد» تا «وی از عمد این کار را نکرده» یا این که «همه اشتباه مینمایند».
تعادل ظریفی وجود دارد که بچهتان در زمان بخشش ضربهای که به وی وارد شده است ، بایستی بدان دست یابد. در یکسو، تحمل منفعلانه و عذروبهانه تراشی برای اخلاق و رفتار بد متداول دیگر افراد به هیچ عنوان شیوه ی سالمی نیست.
تحقیقات انجام شده روی بزرگسالان ( لوچی و همکاران، ۲۰۱۰) نشان میدهد که عفووبخشش مکرر اشخاصی که هیچ قصدی برای تغییرو تحول رفتارشان ندارند، در دراز مدت، رفته رفته به احترامی که برای خودمان قائلیم آسیب میزند.
نقش پدر و مادر در بخشش خردسالان
از سوی دیگر، کودکها بایستی درک نمایند که هیچ کس کامل نیست، براین اساس عفووبخشش سخاوتمندانه و مهربانانه یک دوست خوب یا این که پشیمان، کار مهمی میباشد که بایستی انجام داد. خردسالان با کمک پدر و مادر میتوانند جریان اتفاق ها را از دیدگاه دیگر افراد ببینند. این امر میتواند شیوهی پیش رفتن در روابط را برای خردسالان روشن نماید.
دستورالعملهایی برای عفو و بخشش
برخی از خردسالان ناراحتیهایشان را مانند دانههای تسبیح روی یک رشته جمع مینمایند و هر آسیب یا این که تحقیری که کسی در حقشان انجام داده است را به یاد میاورند.
مثل آن پسربچه در کار بالینی من، آنان ممکن است تا مدتها بعد از اینکه فرد خاطی آنان را فراموش نموده است، بابت توهینهای وی آزرده باشند.
سنگینی اهانت یادآوری شده، میتواند بهسرعت ارتقا یابد و سبب این احساس خواهد شد که «دنیا مکانی بیرحم و غیرقابلاعتماد میباشد».
در اینجا دستورالعملهایی آمده است که ممکن میباشد به بچهتان کمک کند تا بفهمد چه هنگامی وقت آن رسیده که خشم و کینه دوزی را رها نماید و فرد خاطی را ببخشد.
(از کتاب افزایش دوستیها، راهنمای بچه برای دوستیابی و حفظ دوستیها، نوشتهی: الین کندی مور و کریستین مک لافلین نقل گردیده است)
چنانچه داستان تنها یکبار اتفاق افتاده و احتمالا دوباره رخ نمیدهد، ببخشید. در صورتی دوستتان از عمد این کار را نکرده است ، اورا ببخشید. درصورتی که داستان آنقدرها هم بد نبوده است ، ببخشید. چنانچه دوستتان حقیقتا متاسف است ، اورا ببخشید. در صورتیکه حادثه پیش آمده ناشی از یک اشتباه بوده است و دوستتان بیشتر وقت ها مهربان است ، اورا ببخشید. در صورتیکه بیشتر از یک ماه از روایت میگذرد، حتما ببخشید.
چسبیدن به رنجش، از نظر هیجانی هزینههای زیادی بهدنبال دارد. بعضی اوقات، عفو وبخشش کار خوبی میباشد، نه به دلیل آنکه فرد دیگری لایق آن میباشد، بلکه ما سزاوار نیستیم که بار این تلخی را به دوش بکشیم.