تاثیرات بازی در رشدکودک

بازی کردن چه تأثیراتی در پرورش خردسالان دارد؟

بازی کردن برای بچه نوپا نوعی سرگرمی و اما ضرورتی اصلی به حساب می‌آید. طفل برای رشد کردن و کشف و فهم و شعور دنیای پیرامونش به بازی نیاز دارد. خردسالان را آزاد بگذارید تا بی‌هیچ ضابطه و توصیه‌ای، افکارشان را بیان نمایند و بازی‌هایی جدید اختراع کنند.

تأثیرات مثبت بازی بر پرورش طفل

بازی فرصتی پر ارزش برای بچه میباشد؛ فعالیتی‌ میباشد خودجوش و سرگرم‌کننده. بازی کردن فعالانه در درون یا این که بیرون از منزل، فرصتی برای رشد جسم و ذهن بچه آماده می‌نماید. براین اساس بازی رکن مهم یادگرفتن بچه به حساب می آید.

بازی‌های آزاد به خردسالان اجازه می دهند خودشان را بر طبق نیازها و عشق و علاقه‌مندی‌های‌شان سرگرم نمایند. همینطور، به‌این روش آنان کنترل محیط و امکاناتی را که در اختیار دارند، به دست می گیرند، استقلال‌شان را ارتقاء می دهند، جریان تخیل‌شان را آزادانه رها می‌نمایند و جنبه‌های مختلف هوش خویش را رشد می دهند. آزاد گذاشتن خردسالان در بازی‌های گروهی به آنان اجازه میدهد تا با سایرافراد بهتر رابطه برقرار نمایند و گفتگو و حل‌مسئله را یاد بگیرند.

اختراع کردن یک بازی یعنی ابداع کردن قانون ها. تمایلات طبیعی که به واسطه‌ی بازی به وجود می آیند، و خویش، سبب کنترل بر احساسات و انگیزه‌ها میگردند. این بضاعت و توان به خردسالان قابلیت و امکان میدهد که خطاها را حل نمایند و در قدم بعد، از به وجود آمدن آنان پیشگیری نمایند.

بازی‌های آزاد گروهی، فرصتی خوبی در اختیار خردسالان قرار می دهند تا با دیگر خردسال های هم‌سن‌و‌سال خویش به توافق دست یابند و قابلیت و امکان‌های اجتماعی خویش را توسعه دهند.

توسعه و گسترش این قابلیت و امکان‌های اجتماعی و عاطفی در دوران بزرگسالی بسیار بااهمیت خواهد بود.

از همان سال‌های اول میلاد، بچه نوپا از روش بازی کردن یادگیری همراه با لذت را می آموزد. در واقعیت، بازی تأثیراتی مثبت بر همه ی فرایند پرورش بچه دارد. به عنوان مثال:

پرورش حسی-حرکتی نوپا

وقتی‌که نوپا در درست گرفتن شی ءها، نگاه کردن به آنان و گذاشتن‌شان در دهان مشغول میباشد، رنگ‌ها، بافت‌ها، شکل‌ها، صداها و طعم‌ها را کشف می‌نماید. با بزرگ‌تر شدن بچه، وی از طریق بازی، ‌ فرصت دویدن، پرش، پشتک زدن و پرت کردن توپ را به دست می آورد. بازی‌ها باعث می شوند که عضله های بچه و مهارت‌های جسمانی تقویت شوند و تعادل وی ارتقاء یابد.

زمانی‌که طفل‌تان در حال بازی کردن میباشد، همه ی حواس وی بیدار می‌شود و مغزش به‌شدت سعی می‌نماید تا آموخته‌هایش را ثبت نماید.

تاثیرات بازی در رشدکودک

برای کسب اطلاعات بیشتر از مقالات ما می توانید به وب سایت کوک زندگی مراجعه نمایید.

پرورش خیالی نوپا

همینطور بازی کردن باعث پرورش توان اندیشه و توانایی حل موضوع در طفل می گردد؛ مثلا، زمانی نوزاد با شی ءها سر‌و‌صدا ایجاد می‌نماید یا این که مکعب‌ها را بارها و بارها پایین میکشد، کم‌کم متوجه می‌گردد که حرکاتش نتیجه‌ای درپی دارند. بازی منجر به تقویت توان اختراع و تخیل میشود. این مورد را هنگامی میبینیم که به عنوان مثال نوباوه با عروسک‌هایش در حال قصه‌سرایی میباشد.

پرورش اجتماعی بچه

بازی کردن به طفل فرصت میدهد تا زندگی کردن در کنار سایرافراد را یاد بگیرد. طفل نوپا زمانی‌که با خردسالان دیگر بازی می‌نماید، یاد میگیرد وسایلش را با آنان به اشتراک بگذارد، تحمل نماید تا نوبتش رسد، با سایرافراد سازگاری نماید و دعواهای کوچک را حل‌و‌فصل کند.

پرورش زبانی بچه

در هنگام بازی، طفل یاد می گیرد کلمه های جدیدی بگوید، افکارش را بیان نماید و درک شود.

چه گونه طفل را هنگام بازی ملازمت و همراهی کنیم؟

بازی برای بچه فعالیتی طبیعی به حساب می آید، وی به‌شکل خودجوش بازی می‌نماید. با وجود این، برخی اوقات ممکن است طفل نوپا وقت کافی برای سرگرمی نداشته باشد؛ چون غالباً در برنامه‌ی منظم خانوادگی، فضای کمی برای بازی در نظر گرفته میشود. در ادامه، برای کمک به بازی روزمره‌ی طفل چندین توصیه آورده شد‌ه‌است:

تا حد قابلیت و امکان به بچه فرصت بازی کردن دهید و در هنگام بازی اورا آزاد بگذارید تا دور از وقفه این کار را انجام دهد. به وی اجازه دهید برای توسعه و گسترش خلاقیتش، امکانات و تخیلاتش را کشف نماید.

وسایلی مطلوب با سن طفل و عشق و علاقه‌مندی‌هایش به وی توصیه کنید. اسباب‌بازی‌ها و وسایل جانبی گوناگونی در اختیارش قرار دهید تا با آنان مشغول شود. (به عنوان مثال: تشک بازی نوزاد، مکعب‌ها، آجرها، سگ‌‌های عروسکی، توپ‌ها، خمیربازی، آدمک‌های کوچک، ظروف پلاستیکی، باکس‌های مقوایی، کوسن‌ها، ماشین‌های اسباب‌بازی، لباس‌های مبدل و…) به طفل‌تان توصیه کنید کار‌های گوناگونی را در مکان‌های گوناگون انجام دهد.

با این کار، به وی این شانس را می‌دهید که به شکل های گوناگون بازی نماید. (به عنوان مثال: بازی کردن در شن، بازی کردن در برف، بازی کردن با خردسالان دیگر، ساختن کاردستی، کار کردن با ابزار موسیقی، رقصیدن، پوشیدن لباس مبدل و…) با طفل‌تان به فضاهای خارج از منزل بروید.

وقتی‌که خردسالان در فضای خارج از منزل بازی می‌نمایند، تحرک بیشتری دارند، خطرهای (ریسک‌های) کوچکی می‌نمایند، چالش‌ها را می‌پذیرند و اعتمادبه‌نفس پیدا می‌نمایند. طفل خویش را آزاد بگذارید تا به‌تنهایی یا این که با خردسالان دیگر بازی نماید.

هنگامی‌که طفل تصمیم می گیرد چه بازی‌ای بکند و چه‌طور بازی نماید، خلاقیت و بضاعت و توان‌اش را در حل مسئله توسعه و گسترش می دهد. در بازی خیلی دخالت نکنید، عقب بنشینید تا بچه فضای کافی داشته باشد. وقتی‌که با طفل‌تان بازی میکنید، از تحمیل قانون های خویش به بچه دوری کنید.

وقتی‌که بچه را آزاد می گذارید تا بازی را اداره نماید، فرزند شما استقلال و اعتمادبه‌نفسش را ارتقاء می دهد.

آیا داشتن اسباب‌بازی‌های آموزشی ضروری میباشد؟

بچه برای یادگیری به اسباب‌بازی‌های آموزشی نیازی ندارد؛ بلکه به «پیدا کردنِ هنگام بازی» نیاز دارد! در واقعیت، هر شیئی که قابلیت فکر کردن، تخیل کردن و حرکت کردن را به طفل بدهد، میتواند آموزشی باشد. به این ترتیب کل کار‌هایی که به طفل اجازه میدهند قصه بسازد، تفکیک نماید، سرهم‌بندی نماید، در اختیار بگیرد یا این که پدال بزند، آموزشی می‌باشند.

کوک زندگی