خردسالان در فضای مجازی
کودکی در اینستاگرام ، اعتیاد به نمایشگری خردسالان!
دیدن خردسالان خوشگل در صفحه های اینستاگرام که از بدو تولدشان تشکیل‌شده و پدر و مادر‌شان مدیریت می‌نمایند، معضل‌هایی ایجاد کرده که یک دهه پیش در ذهن اکثری از ما نمی‌گنجید. بعضی از حقوق خردسالان زیر سن قانونی میگویند، این‌که حریم فردی آنان پیش از این‌که خودشان توان انتخاب داشته باشند، مورد تعدی نگاه‌های کنجکاو دیگرافراد قرار گرفته است .
بعضی، از تاثیرات روانی این امر در آینده خردسالان میگویند، این‌که مورد دقت بودن مداوم و دریافت لایک و پیام‌های قربان صدقه‌ای میتواند خردسالان را دچار مشکل خودشیفتگی کرده و پرورش شناختی آنان‌را ناکام بگذارد.
مقالات کوک زندگی در مورد خردسالان در فضای مجازی را مطالعه نمایید.
سخن و حدیث در‌این باب بسیار میباشد و مخالفان از منظرهای حقوقی، روانی، تربیتی و اجتماعی بدان پرداخته‌اند. اکنون بیایید مقداری از زاویه فلسفه تربیت بدان بنگریم و این مقوله را با مولفه‌های آسیب‌شناسانه مرور کنیم و مقداری بدان بی‌اندیشیم.
در شش سال آغازین زندگی نوپا که دربین همسایه حوزه تربیت به «شش طلایی» معروف میباشد، آشنایی بچه از خود و دنیای پیرامون صورت میگیرد. قسمت اعظم مولفه‌هایی که «من» یا این که «نام و نشان» اورا میسازند، درین دوره ثبت خواهند شد.
مفاهیم زیادی در ساختن این «من» دخیل میباشند. مانند: معنی خویش، معنی تن، معنی دیگری، معنای بخشندگی، معنای صلح و دوستی، معنای اعتماد، معنی لذت، معنای زیبایی، معنی پلیدی، معنی قهر، معنای صلح و دوستی، مضمون مالکیت، مضمون شراکت، معنی انتظار، معنای طاقت و معنی ترس، مضمون شجاعت، معنای انصاف و معنای عشق و علاقه، معنی شباهت، معنای تفاوت ومفهوم ارزش…
خردسالان در فضای مجازی
برای کسب اطلاعات بیشتر از مقالات ما می توانید به وب سایت کوک زندگی مراجعه نمایید.
کودکی در اینستاگرام، اعتیاد به نمایشگری خردسالان!
برای شکل گیری «نام و نشان» یا این که «من»، بچه بایستی در‌این شش سال که هنوز وارد زندگی اجتماعی قانونی خویش در مدرسه نشده است ، زمان آزمون و خطاهای عینی-شناختی داشته باشد. چه طور؟ وی با هر پنج احساس خویش (بینایی، شنوایی، لامسه، بویایی و چشایی) به کشف بدن و جهان میپردازد.
وی برای ایجاد اتصال میان داده‌های شناختی و تحلیلی‌های خیالی‌اش در رفت و آمد مداوم میان ذهن و دنیای خارج از خویش میباشد. قسمت اعظم آشنایی وی بدون مولفه‌های ارزش‌محور صورت میگیرد.
به عنوان مثال وی یاد میگیرد مریم یک دختر میباشد، سعید یک پسر. گل چیست، گربه چیست، تفاوت گربه با سگ در چه چیزهایی میباشد.
وی دنیا را می‌بیند لمس می‌نماید و در امتحان و خطاهای مستمر بدان نزدیک و از آن بدور می گردد تا آشنایی و ادراکش از خویش و دنیا را بسازد.
حال این بچه بنا بر تشخیص والدینی که نسبت به وی احساس تملک دارند، در مقابل صفحه نمایش ظاهر گردیده و وارد ویترینی می گردد که از خواب و بیداری تا آروغ بعد شیر و پی‌پی کردنش برای «سایرافراد» دارای ارزش بوده و با لایک یا این که پیام همراه میباشد.
نگاه بیرونی بر این بچه چنان قوی میباشد که بسیار زود ژست گرفتن پرلایک را یاد می گیرد. ادا درآوردن برای جلب لایک بیشتر را مشق می‌نماید. با گذر زمان از «من» فاصله میگیرد و به «تصویر» تبدیل می گردد.
مهمترین خاطراتش با دوربین پدر و مادر گره میخورد. «چشم سوم» که خلق نام و نشان اوست، فاصله میان دنیاهای «مجازی و واقعی» را در ذهن وی محو می‌نماید.
نام و نشان بچه پیش از اتصال با دنیای حقیقیت و عینیات به صورت کاریکاتور گونه‌ای بر پایه ی بهره‌کشی طفل‌آزارانه پدر و مادر در اینستاگرام رقم میخورد. گویی پدر و مادر خدایانی میباشند که فرصت و مکان حضور زیسته بچه را با گزینه‌های لایک و کامنت، تقدیر میزنند.
اکنون کودکی داریم که:
پیش از اندیشیدن به «خویش»، به نظرِ «دیگری» می‌اندیشد. پیش از آشنایی احساس‌های طبیعی‌اش، به معنای ارزش‌مندی کنش‌ها با لایک و دیس‌لایک «دیگری» میرسد. پیش از تمرین خود بودگی، مسئولیت‌پذیری و تعهد در عوض «خویش»، به جلب نظر «دیگری» به هر قیمتی می‌اندیشد.
پیش از پرورش خودباوری و اعتقادوباور توانمندی‌های فردی به تأیید طلبی و مهر طلبی «دیگری» میرسد. حریم شخصی ندارد. شخصیت نمایشی افراطی در سطح های مبتذل قشنگ یا این که زرنگ بودنِ کلیشه‌ای دارد.
خیال‌پردازی کاذب دارد. مسخ شخصیت و هویت دارد. کرامت نفس وی متعلق به عوامل خارج از خودش و نظر «دیگری» میباشد. «من» کوتوله و پرورش نیافته‌ای دارد که هدیه برده‌داری امروزی پدر و مادر به اوست.
حال چه کنیم؟ اینستاگرام را پاک کنیم و از دنیای مجازی خداحافظی کنیم؟
خوب میباشد پیش از هر برخورد حذفی، حس تملک خویش بر کودکانمان را بشناسیم و کنترل کنیم. اعتقاد و باور کنیم بایستی منتظر بمانیم تا وی بزرگ گردد و چنانچه مایل بود، تصاویر و فیلم‌های کودکی‌اش را منتشر نماید. بایستی یاد بگیریم خودافشایی بی‌مهابا در کانال‌های اجتماعی، آسیب‌های جدی در‌پی دارند. عواقبی که هنگامی دستمان را بر دکمه ارسال می‌فشاریم، برای یک لحظه هم به ذهنمان نمیرسد.
خردسالان حق دارند در محیطی امن و سالم خویش را بشناسند و در کمال استقلال، هویت خویش را بسازند و حریم شخصی و محرمانه‌شان را درک نمایند. کودک ها حق دارند تفاوت دنیای حقیقی و واقعی و مجازی را خودشان در زمان مطلوب بیاموزند. کودک ها حق دارند کودکی نمایند و عروسک صحنه‌های نمایش بزرگ‌ترها نباشند.
